Bangkok. Elektriserende stad.
Bangkok en
Bangkok is overal om ons heen, luidruchtig, kleurrijk, gewoon Rock Around The Clock. Maar eerst even heel beleefd bij de voordeur: hallo! Oplettende ogen achter een markant brilmontuur nemen ons op. Sihabutr Xoomsai haalt zijn hand even door zijn verwilderde haardos, bijna verlegen, maar maakt vervolgens een uitnodigend gebaar: “Kom binnen. Iets te drinken?” Hier woont duidelijk iemand met een affiniteit voor kunst en architectuur, mannelijke nonchalance en tegelijk een verzorgde relaxte sfeer. Het domicilie van ‘Tenn’, zoals vrienden, collega’s en bondgenoten deze filmmaker en journalist noemen, zou zomaar in de Hollywood Hills kunnen staan, met zijn glazen elementen, staalconstructies en onafgewerkte stenen muren.
De gastheer heeft onze zijdelingse blik in de openstaande garage opgemerkt. Tenn blijft grijnzend staan en leunt achteloos met zijn armen over elkaar tegen de muur. “Ik heb een zwak voor
In feite klinkt zijn verhaal helemaal zo gek nog niet. Eerder logisch. Hij wordt geboren in Bangkok in augustus 1970, gaat naar de middelbare school in de Verenigde Staten en studeert daarna voor filmmaker in Amerika. Tenn is op dat moment bijna twintig en tijdens zijn vakantie thuis in Bangkok komt een vriend van zijn vader op bezoek – niet alleen, maar met een
Pauze. Nadenken. Blijheid. En dan slaat Tenn met beide handen op zijn dijen en springt op: “Zullen we? Ik ben echt benieuwd.” De reden voor die voorpret staat beneden op de oprit. Wit, elektrisch, krachtig: de
Het wordt turbulent en explosief, verwarrend en fascinerend, deze Zuidoost-Aziatische wereldstad overspoelt ons met indrukken. Oude tempels staan als zeldzame bloemen tussen beton en asfalt, aaneengeschakelde gevelrijen van één verdieping met afbrokkelend stucwerk verdringen zich rond moderne wolkenkrabbers, geuren en kleuren van psychedelische intensiteit trekken ons in een wervelende maalstroom. De elektrische
De witte 911 SWB en de gele 993 GT2 hebben de hele tijd meegereden door de kleurrijke zee van lichtjes en ogen eigenlijk een beetje aangedaan door het geforceerde ritme van de metropool. Dat lijken ze nu te melden. “Zodra je weer buiten de stad stoffige lange afstanden rijdt naar het noorden of zuiden, ben je kansloos met je elektromotoren tegen onze brute benzinemotoren. De wegen in Thailand zijn goed, maar je kunt niet overal tanken …”, mopperen ze met hoestend boxergeroffel en fluitende turbo’s. Tenn lijkt het niet te horen. Hij overweegt. “Misschien is dat wel de magie van de elektrische auto: je wilt weer nieuwe wegen banen, alles opnieuw ontdekken, nog een keer opnieuw beginnen. Techno in plaats van rock-’n-roll, maar met precies dezelfde impact. Met een ongelooflijk sterke emotie. Ik ben fan.”
Het is meer dan vanzelfsprekend dat we nu nog verder doorrijden. Bangkok heeft ons stevig in zijn greep. De witte auto rijdt muisstil verder en cruiset door de schemering een felverlichte stad in. Zojuist nog even getransformeerd tot gebalde energie voor een tussensprint. Tenn schudt verbijsterd zijn hoofd: “De auto past heel goed bij deze stad met zijn contrasten tussen traditionele tempels en meedogenloze moderniteit. De
‘Das Treffen’ 2019
Ondanks de inmiddels bijna 1000 bezoekers en 380 auto’s tijdens ‘Das Treffen 4’ een paar weken geleden in Bangkok, is het ongedwongen karakter van het evenement nog altijd intact. En organisator Tenn wil verder groeien: “Er zijn nog veel meer
Tekst Ben Winter
Foto’s Stefan Bogner