Großglockner
Première met vier originelen: vader en zoon
Wat een panorama: op 2571 meter hoogte ligt de Edelweißspitze. De bergtop biedt een grandioos uitzicht op de Großglockner, de hoogste berg van Oostenrijk. Je blik dwaalt over een ogenschijnlijk onberoerd Alpenlandschap aan de voet van de berg. Een landschap als een schilderij dat al eeuwen grote indruk maakt.
Het is zeven uur in de ochtend. De lucht is hierboven nog koel, maar de opkomende nazomerzon hult de hoogste toppen van de bergketen van de Glockner al in een warme gloed. Onder de Edelweißspitze kronkelt een van de spectaculairste routes van Europa omhoog de berg op: de Großglockner Hochalpenstraße.
“Mijn grootvader Ferdinand voerde hier al testritten uit.”
Dr. Wolfgang
Nog helemaal in de verte dansen twee lichte puntjes elegant en vlot door de krommingen in de weg. Als ze naderbij komen, schalt de echo van de motoren door het dal omhoog, even onmiskenbaar als het silhouet dat zich in het ochtendlicht steeds duidelijker aftekent. Wat daar aankomt, zijn twee
Een tussenstop voor het restaurant Am Fuschertörl, we zitten nu op 2407 meter hoogte. De rijders doen hun wollen mutsen af die hen moesten beschermen tegen de ijzige rijwind. En dan is het of we aanwezig zijn bij een grote première, want aan het stuur van deze twee
Van het duet van de twee historische racewagens door haarspeldbochten met namen als Piffalpe en Hexenküche hebben vader en zoon allebei genoten. “Dit is pas de tweede keer dat ik met een 550 Spyder rijd”, vertelt Ferdi
Vader en zoon delen hun liefde voor auto’s. Een hartstocht die in de familie
Voor de hartstocht voor sportwagens is de weg over de Großglockner een ideale uitlaatklep – en dus rijdt de voorzitter van de Raad van Commissarissen van
Ook de witte 550 Spyder waar Wolfgang
Het enthousiasme van de overwegend jonge toeschouwers die naar de GP Ice Race stroomden, was voor Ferdi een teken dat “het enthousiasme voor auto’s ook in mijn generatie nog voortleeft.” Daarom doet het hem ook zoveel deugd dat
Leven in harmonie met de natuur is voor vader Wolfgang ook iets heel belangrijks. “Als nevenfunctie werk ik in de landbouw”, vertelt hij met een steelse glimlach. “Met een grote bergweide en zo’n tweehonderd Pinzgauer runderen, een speciaal voor de steile hellingen gefokt licht ras,” legt hij uit, “want dieren die te zwaar zijn, trappen de weide stuk.” Daarnaast wordt er op het Schüttgut nog fruit verbouwd, maakt men er honing en nog zo het een en ander. “We bakken ons eigen brood en verwerken ons eigen vlees”, vertelt de enthousiaste jager met enige trots. “We zijn bijna volledig zelfvoorzienend.” Alleen kippen houden ze er zelf niet meer. “Maar dat komt ook wel weer”, zegt Ferdi ontspannen. Weliswaar deelt hij de passie van zijn vader voor de jacht niet – “nog niet”, zoals die tegenwerpt – maar als inwoner van een grote stad ziet hij steeds meer de voordelen van het leven op het land. Zijn geboortestreek maakt het hem ook wel gemakkelijk: “Waar anders vind je dit? ’s Zomers zwemmen wij hier in het meer en ’s winters kunnen we direct voor de deur skiën”, zegt Ferdi dwepend over Zell am See. Familietradities en waarden die generaties lang gelden, leven voort. De vader: “Wij blijven met beide benen op de grond. Ik heb het altijd belangrijk gevonden dat aan mijn kinderen door te geven.” Is dat gelukt? “Ja, wij zijn normaal opgevoed”, bevestigt Ferdi. “Hooguit met iets meer zin in snelheid.”
Zelfs bij goed weer is een uitstapje over de Alpenroute van de Großglockner niet alleen indrukwekkend, maar ook veeleisend, vooral met een 550 Spyder. Voordat Wolfgang
Tekst Thomas Ammann
Foto’s Stefan Bogner
48 kilometers, 36 haarspeldbochten
De Großglockner Hochalpenstraße werd in 1935 voor het verkeer opengesteld. Na het slot Schönbrunn in Wenen is dit de meest bezochte toeristische trekpleister van Oostenrijk. Deze tolweg, geëxploiteerd door een particuliere maatschappij, is in de regel open van mei tot oktober en gaat soms wat eerder dicht, maar blijft vaak ook open tot in november. De exploitant spreekt trots van “een unieke bergbelevenis” midden in het Nationaal Park Hohe Tauern. Exposities en musea, hutten en herbergen laten net als de diverse bezoekerscentra zien hoe veelzijdig het in de bergen is. De wandelroutes zijn voorzien van wegwijzers, en kamperen en overnachten is mogelijk op speciaal daarvoor aangewezen plekken. Meer informatie is te vinden op: grossglockner.at