Het voorbeeld
In Parijs vierde de 911
‘Bloedoranje’ als de zon straalt de 911
Christophorus – beschermheilige van de reizigers – was ons ook bij deze ontmoeting goedgezind. Want de zoektocht naar deze zeldzame ‘Elfer’ bracht ons niet alleen naar de Zuid-Franse regio Provence-Alpes-Côte d’Azur, waar Lotterer veraf van de racerij een oase van rust heeft geschapen. Hij bracht ons ook bij het RS-model met het heel bijzondere chassisnummer 0027.
Leven als een coureur
De gastheer staat met een grote glimlach op zijn gezicht op ons te wachten bij de garagedeur. Begeleid door het onophoudelijk getsjirp van de cicaden en twee vrolijk blaffende labradors slenteren wij over het grote terrein naar het huis, waar wij even later van Lotterer een cappuccino met amandelmelk krijgen. Eenmaal binnen bewonderen we de parafernalia uit de motorsportcarrière van de 40-jarige: racehelmen in stellingen, foto’s van diverse circuits wereldwijd, goudglanzende Le Mans-bekers. In 2011, 2012 en 2014 eindigde de coureur bij de legendarische langeafstandsrace op de eerste plaats van het klassement, toen nog in het Audi Sport Team Joest.
Lotterer ploft neer op de leren bank. Gisteren was hij nog bij het Goodwood Festival of Speed, waar zijn overstap naar het LMDh-team van
“Een rit in de RS 2.7 is als een reis door de tijd.”
Privé geeft hij voorrang aan zijn kinderdromen. “Een klassieke 911 is als een reis door de tijd”, zegt hij en zijn ogen beginnen te stralen. Want tussen Goodwood en Marrakesh staat vandaag nog een racesportafspraak op de agenda. De RS 2.7 staat al klaar.
Even later staan we bij 35 graden Celsius in een circa twee hectare groot lavendelveld en bewonderen we het zeldzame RS-exemplaar. In 2012 zag Lotterer de auto met het bijzondere chassisnummer voor de eerste keer: bij een veiling in het kader van Le Mans Classic. Op die dag werd er geen koper gevonden, de auto ging, zonder geveild te worden, terug naar zijn eigenaar. Dus sloeg Lotterer later toe. “In Le Mans was ik nog een beetje verlegen”, vertelt hij. “Maar de auto liet me niet meer los.” Via een bevriende autohandelaar, die de eigenaar kende, kreeg hij een tweede kans. “De RS was toen groen en had gele velgen”, vertelt hij. “Eerst was de auto in het bezit van een Zwitser die hem voor bergraces had geprepareerd.” En dus ging Lotterer op onderzoek uit, want de 911 moest er weer net zo gaan uitzien als toen hij met het chassisnummer 0027 werd geproduceerd, uitgerekend op 27 oktober 1972.
De geboorte van het icoon
Dat is nu 50 jaar geleden. Toen had de technisch directeur van
In nummer 119 van Christophorus staat: “Alsjeblieft, hier is zo’n snel dier. 5,8 voor 0 tot 100. 2,7 liter met 210 pk, en 100% geschikt voor de openbare weg. Breed op de wielen en met aerodynamische finesses: een staartvin die de limiet met 5 km/u verhoogt.” Het gewicht van een lichtgewicht auto: 960 kilogram. In de versie voor het homologeren mocht de 911 slechts maximaal 900 kilogram wegen. Op 5 oktober 1972 vierde de wereldwijd eerste in serie geproduceerde auto met voor- en achterspoiler zijn wereldpremière op het autosalon van Parijs. Dat was het begin van een hype: binnen de kortste tijd waren alle exemplaren verkocht. Dus werden er nog 500 RS uitgebracht, maar nog steeds waren er daarna trouwe klanten die hun ongenoegen lieten blijken, omdat ze niet een van de begeerde auto’s in hun garage hadden staan. Het werd een succes waar niemand op had gerekend: voor het einde van het modeljaar 1973 werden er 1.580 exemplaren van de 911 met de eendenstaart gemaakt. Opgedeeld in vier varianten, want naast 17 basismodellen produceerde
In de RS door de Provence
Met een van deze Touring RS-modellen rijdt André Lotterer nu de heuvel naar Gordes op. Sinds de 11e eeuw wordt het gezicht van het dorp beheerst door het imposante Château de Gordes, een vesting die uittorent boven de dakpannen van de niet minder oude huizen. Op de markt worden regionale specialiteiten aangeboden, zoals kaas, nougat en gedroogde lavendel. Hier, in het hart van de Provence, zijn we omgeven door historie, rijden we in de legendarische RS en voelt het alsof we teruggaan in de tijd.
“Negen jaar nam de restauratie in beslag”, vertelt Lotterer, terwijl voorbijgangers het oranjekleurige object nakijken. “Maar de originele staat is voor mij een must.” Dat betekent dat het originele stuur moest worden gevonden, net als de klassieke stoelen. De groene lak werd verwijderd, de carrosserie ging in een kathodisch dompelbad en de motor naar een specialist in België. Ook de achterspoiler moest worden vernieuwd. “Er zat wel eentje op, maar dat was een replica”, aldus Lotterer. “Dat kon natuurlijk niet.” Nu siert weer een originele eendenstaart de achterklep. De RS bevindt zich – natuurlijk in zijn oorspronkelijke kleur ‘bloedoranje’ – weer in zijn originele staat. Helemaal? “Niet helemaal”, geeft de coureur gniffelend toe. “Ik wilde een beetje meer geluid.” Lotterer geeft gas, spurt de stad uit die in de ondergaande zon op zijn schilderachtigst is. “Hoor je de sportuitlaat?”
Tekst Matthias Kriegel
Foto’s Frank Kayser